Tuesday, April 10, 2007

जरी वाटते मज....... Poem for all those all who have some beautiful girl in their life

(Note : Please use Internet Explorer if you have difficulty in reading marathi)

जरी वाटते मज

जरी वाटते मज तुला मी पहावे
कीती पाहण्याचे बहाणे मिळावे
कधी वाटते की तुलाही कळावे
कसे सांगण्याचे तराणे जुळावे

मी समजावे तुजला, तुला मी कळावा
ना प्रेमात जरी तू जरा आवडावा
अधरांत तुझिया जे गीत असते,
त्या गीतात माझे रहाणे असावे

तू सामोरी येता जे ओठांत अडती
ते पुढच्या श्वासाला नयनी उतरती
तू डोळ्यांतले गीत वाचावे अथवा
निशब्दांस स्पर्शाचे गाणे सुचावे

तुला ना समजती माझे बोल सारे
की समजूनही सर्व माझे इशारे
मला तू झुरवण्या जराशी भुलवण्या
उगा शब्द खेळत उखाणे म्हणावे

कधी एकला मी वळणी उभा अन्
तुझी भेट व्हावी थांबावा क्षण
नयनांत तुझिया होकार यावा
मिठीला क्षणांचे न जाणे कळावे

-------------------------- जगदिश



Tuesday, March 6, 2007

आपलंही कुणीतरी असावं! A poem for all those singles looking for someone..

(Note : Please use Internet Explorer if you have difficulty in reading marathi)

आपलंही कुणीतरी असावं!

ह्या खांद्यावर डोकं ठेवून
तिला रडावसं वाटावं
काँलेजनंतर मागे थांबून
सोबत बसावसं वाटावं

ज्या स्वप्नांमधे माझ्या
सगळ्या रात्री जागतात
त्या स्वप्नांमधे हरवून
तिलाही जागावसं वाटावं

माझे आसू पुसून तिनं
आमच्या सुखात हसावं
कधीतरी वाटतं यार,
आपलंही कुणीतरी असावं!


छोट्या छोट्या गोष्टींमधे
खोटं खोटं चिडावं
पण, भेटीनंतर निघते म्हणताना
तिचं पाऊल अडावं

बाकी सगळ्या जगाचा
पडेलच विसर तेव्हा
तिनं माझ्या प्रेमात
अगदी आकंठ बुडावं

ह्या छोट्याश्या स्वप्नानं
एकदाच खरं व्हावं
नेहमीच वाटतं यार,
आपलंही कुणी असावं!

-------------------------- जगदिश

सुकलेली फुलं A poem for all those who are in love.....

(Note : Please use Internet Explorer if you have difficulty in reading marathi)

सुकलेली फुलं

ओठांवर आलेले शब्द तसेच सांडून जातात....
मी बोलतच नाही
डोळ्यांत दाटलेले भाव तसेच विरून जातात....
तिला कळतच नाही

तिच्याकडे पाहिलं की पाहतच राहतो...
स्तब्ध होऊन
तिच्याकड नाही पाहिलं की तीच निघून जाते...
क्षुब्ध होऊन

चंद्र तारे तोडून तिला आणून द्यायचं मनात येतं
पण हे शक्य नाही हेही लगेच ध्यानात येत

मग मी माझी इच्छा फुलावरच भागवतो
बुकेही नाहीच परवडत हाही हिशेब आठवतो

पण फुल तिला द्यायची हिम्मतच होत नाही
बोलणच काय, तेव्हा तिच्या बाजुलाही फिरकत नाही

मग एखाद्या जाड पुस्तकात फुल तसच सुकत जातं
सगळी तयारी सगळी हिम्मत नेहमी असंच फुकट जातं

काही केल्या तिच्या मनाचा थांगपत्ता लागत नाही
माझं मन तिच्याशिवाय काहिसुद्धा मागत नाही

ती नाही म्हणेल याची भीती वाटते
ती नाही म्हणेल याची भीती वाटते
पण तरीही आज ठरवलंय तिला सांगायचं
तिच्यासाठी असलेलं आयुष्य तिच्याच स्वाधीन करायचं

कुणास ठाऊक?
तिच्याही एखाद्या पुस्तकात
माझ्यासाठीची सुकलेली फुलं असतील!

-------------------------- जगदिश